Από την κτηνίατρο Βασιλική Α. Νταβλούρου
ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΛΕΪΣΜΑΝΙΩΣΗ Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ?
Με βάση όλα αυτά που έχουμε εξηγήσει μέχρι εδώ, δηλαδή:
1.μόλυνση από το παράσιτο δεν σημαίνει απαραίτητα και νόσηση.
2. μολυσμένος σκύλος δεν είναι πάντοτε και 'άρρωστος' σκύλος.
τότε, η πιο σωστά διατυπωμένη ερώτηση είναι:
ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΜΟΛΥΝΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΣΙΤΟ Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΕΝΟΣ ΜΟΛΥΣΜΕΝΟΥ ΣΚΥΛΟΥ?
Η μετάδοση του παρασίτου στον άνθρωπο γίνεται κυρίως, μέσω τσιμπήματος σκνίπας η οποία πήρε το παράσιτο από άλλο μολυσμένο άνθρωπο ή σκύλο. Μέσα στο σώμα του σκύλου ΔΕΝ υπάρχει η μολύνουσα μορφή του παρασίτου.
Η μολύνουσα μορφή του παρασίτου (ΠΡΟΜΑΣΤΙΓΩΤΟ) βρίσκεται στο έντερο της σκνίπας. Για να μολυνθεί ΑΜΕΣΑ ένας άνθρωπος από ένα σκύλο, θα πρέπει αίμα του μολυσμένου σκύλου να εισέλθει στο σώμα του ανθρώπου μέσω μικροτραυματισμών. Η μόλυνση αυτή είναι πολύ δύσκολο να γίνει (όχι αδύνατη) και οι αμυντικοί μηχανισμοί του οργανισμού είναι σε θέση, τις περισσότερες φορές, να την αντιμετωπίσουν.
Άλλος τρόπος μετάδοσης του παρασίτου στον άνθρωπο είναι η μετάγγιση μολυσμένου αίματος.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΛΕΪΣΜΑΝΙΩΣΗ?
Ναι, αλλά τα μέχρι στιγμής δεδομένα στην Ευρώπη, δείχνουν πως το ποσοστό μόλυνσης των ανθρώπων είναι πολύ μικρότερο από αυτό των σκύλων. Ομάδες υψηλού κινδύνου αποτελούν μικρά παιδιά και νεογέννητα όπως και ανοσοκατεσταλμένοι οργανισμοί (π.χ.ασθενείς του AIDS ή ασθενείς που παίρνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα).
Από την στιγμή που το ζώο σας βρέθηκε ΘΕΤΙΚΟ (ανεξάρτητα από το αν είναι άρρωστο ή όχι) θα πρέπει να φροντίσετε να ενημερωθείτε σχετικά με τη νόσο. Το πως, πότε και από που κόλλησε ο σκύλος σας είναι αδύνατο να το μάθετε και ίσως να μην έχει καμία απολύτως σημασία.
Σημασία έχει πως το παράσιτο μεταδίδεται μέσω τσιμπήματος σκνίπας. Αλήθεια είναι πως η σκνίπα αυτή έχει πολλά διαφορετικά είδη και βρίσκεται στην χώρα μας. Αλήθεια είναι επίσης πως τα διαφορετικά είδη σκνίπας παρουσιάζουν προτίμηση ως προς τα θύματά τους, με τον σκύλο να αποτελεί το κύριο σε προτίμηση είδος. Αλήθεια όμως είναι και πως έχουν αναφερθεί κρούσματα σε ανθρώπους στην χώρα μας.
ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΠΩΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΙΤΟ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟ ΜΟΛΥΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΣΙΤΟ ΤΗΣ ΛΕΪΣΜΑΝΙΑ.
Προστατέψτε τους εαυτούς σας και τα μέλη της οικογενείας σας από τα τσιμπήματα των σκνιπών με την χρήση εντομοαπωθητικών σκευασμάτων (π.χ. AUTAN) στα ακάλυπτα σημεία του σώματος, μετά την δύση του ήλιου και αποτρέψτε την είσοδο των σκνιπών στα σπίτια σας με την χρήση εντομοαπωθητικών συσκευών.
ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ Η ΛΕΪΣΜΑΝΙΩΣΗ ΑΠΟ ΣΚΥΛΟ ΣΕ ΣΚΥΛΟ?
Ναι, αλλά όχι ΑΜΕΣΑ. Όχι δηλαδή από απλή επαφή ή συμβίωση. Για την μετάδοση του παρασίτου από ένα ζώο σε ένα άλλο θα πρέπει να μεσολαβήσει η σκνίπα. Κατά συνέπεια, ο ιδιοκτήτης του σκύλου με Λεϊσμανίωση, δεν θα πρέπει να ανησυχεί για το αν θα κολλήσει ο άλλος του σκύλος από τον μολυσμένο αλλά για το πως θα προφυλάξει τα ζώα του από τα τσιμπήματα της σκνίπας.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΠΟΥ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΛΕΪΣΜΑΝΙΩΣΗ?
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολη και πρέπει να αντιμετωπίζεται με ευθύνη και σοβαρότητα. Η ανώνυμη και ανεύθυνη έκφραση απόψεων είναι εύκολη και ανέξοδη,αλλά όχι άμοιρη συνεπειών. Πολλοί είναι οι ιδιοκτήτες ζώων που βασανίζονται από αυτό το ερώτημα και χάνονται μέσα σε συζητήσεις , θεωρίες και παραπληροφόρηση.
Άλλοι μάχονται και άλλοι υπερασπίζονται με πάθος την ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ως έννοια και πράξη, επικαλούμενοι τη ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ. Δεν πρόκειται να μπω στην διαδικασία ανάλυσης της νομοθεσίας σχετικά με την Ευθανασία, παρά μόνο θα παραπέμψω τους ενδιαφερόμενους στην προσεκτική ανάγνωση της νομοθεσίας σχετικά με τα ζώα στη χώρα μας. Την ανάγνωση ΟΛΩΝ των κεφαλαίων, όπως για παράδειγμα και του σχετικού με την 'ΕΚΤΡΟΦΗ και ΕΜΠΟΡΙΑ' ζώων στην Ελλάδα!
Επιχειρήματα όπως αυτό της θανάτωσης των ζώων που πάσχουν από Λεϊσμανίωση προκειμένου να εξαλειφθούν οι φορείς της νόσου ως αποθήκες του παρασίτου στη φύση, αντικρούονται από άλλα επιχειρήματα που έχουν να κάνουν με τον αριθμό των άγνωστων αδέσποτων φορέων της νόσου ή του αριθμού των επιτυχώς θεραπευμένων ζώων. Δεν είναι στόχος του άρθρου αυτού η υπεράσπιση καμίας άποψης. Αυτά, για να προλάβω την βιαστική και αβασάνιστη εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με την προσωπική και επιστημονική μου γνώμη περί ευθανασίας των ζώων που υποφέρουν από Λεϊσμανίωση.
Η απάντηση που μπορώ να δώσω με όλη την ειλικρίνεια, ευθύνη και ήθος που διακρίνει την δουλειά μου όλα τα χρόνια ενασχόλησής μου με την κτηνιατρική επιστήμη, είναι η εξής: όταν μία ασθένεια (είτε αυτή είναι η Λεϊσμανίωση είτε οποιαδήποτε άλλη), φθάνει σε σημείο όπου ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΖΩΟΥ, τότε θα πρέπει να γίνεται ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ.
Η λέξη ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ που χρησιμοποιείται παγκοσμίως απαράλλακτη,έχει ρίζες Ελληνικές(300π.Χ.).
Ως ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ (ευ=καλά,ωραία,ένδοξα + θάνατος) στη ΣΗΜΕΡΙΝΗ Ελληνική γλώσσα ορίζεται: η πρόκληση εύκολου, ήρεμου και ανώδυνου θανάτου, με σκοπό την ανακούφιση του ασθενούς για τον οποίο εξέλιπε κάθε ελπίδα θεραπείας και είναι καταδικασμένος σε θάνατο.
Όταν η θανάτωση ενός ζώου αναλαμβάνεται από κτηνίατρο και γίνεται με τον τρόπο που η λέξη 'ευθανασία' ορίζει, τότε δεν υπάρχει περίπτωση σύγχυσης της πράξης αυτής με την πράξη της δολοφονίας.
Ελπίζω όλες οι πληροφορίες που διαβάσατε σε αυτό το άρθρο να ήταν χρήσιμες και κατατοπιστικές. Μην διστάζετε να ρωτήσετε τον/την κτηνίατρό σας για ό,τι σας προβληματίζει σχετικά με την νόσο της Λεϊσμανίωσης στο σκύλο.
ΠΡΙΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΤΕ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΖΩΟ ΣΑΣ, ΒΕΒΑΙΩΘΕΙΤΕ ΠΩΣ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΣΑΣ ΕΙΠΕ Ο ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ: ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΖΩΟΥ ΣΑΣ, ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΓΝΩΣΗ. ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΠΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΖΩΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΖΩΟ ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΥ/ΦΙΛΗΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΣΧΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ!
Ευχαριστώ
Βασιλική Α. Νταβλούρου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΑΥΤΟΥ:
1.Infectious Diseases,Greene 3rd edition,Saunders.
2.Milteforan ερωτήσεις και απαντήσεις: Τεχνικό Εγχειρίδιο Virbac.
3.Neutrophil granulocytes – Trojan horses for Leishmania major and other intracellular microbes? Tamás Laskay,Ger van Zandbergen and Werner SolbachInstitute for Medical Microbiology and Hygiene, University of Lübeck, Ratzeburger Allee 160, D-23538, Lübeck, Germany
4.Are neutrophils important host cells for Leishmania parasites?Uwe Ritter1,Freddy Frischknecht2 and Ger van Zandbergen3,
5.Cutting Edge: Neutrophil Granulocyte Serves as a Vector for Leishmania Entry into Macrophages1Ger van Zandbergen2,*, Matthias Klinger‡, Antje Mueller†, Sonja Dannenberg*, Andreas Gebert‡, Werner Solbach* and Tamás Laskay*Institute for Medical Microbiology and Hygiene, † Clinic for Rheumatology, and ‡ Institute for Anatomy, University of Lübeck, Lübeck, Germany
6.Diakou A. Optimization of RAPD-PCR (random amplified polymorphic DNA-PCR) and application in the study of greek Leishmania isolates from dogs. Doctoral Thesis. Vet.Med. Faculty of the Aristotle University of Thessaloniki (2000).
7.Χαραλαμπίδης ΣΘ. Παρασιτικά Νοσήματα των Ζώων και του Ανθρώπου. Πρωτοζωώσεις, Ελμινθώσεις, Αρθροποδώσεις. University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2003.
8.Χαραλαμπίδης ΣΘ, Διάκου ΑΝ. Εργαστηριακή Διάγνωση των Παρασιτικών Νοσημάτων των Ζώων. University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2001.
9.Χαραλαμπίδης ΣΘ, Διάκου ΑΝ. Σπλαχνική λεϊσμανίωση και λεϊσμανίωση του σκύλου στην Ελλάδα και τις άλλες μεσογειακές χώρες. Περιοδικό της Ελληνικής Κτηνιατρικής Εταιρείας, 2004, 55: 247-261.
10.Χαραλαμπίδης ΣΘ. Θέματα Παρασιτολογίας που Ενδιαφέρουν τη Δημόσια Υγεία στην Ελλάδα. University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 1993.
11.Χαραλαμπίδης ΣΘ. Ανοσολογία Παρασιτώσεων. 2η έκδ. University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 1998.
12.ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ:
www.greenpage.gr/nomothesia_adespota_katoikidia%5B1%5D.doc
13.ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ:
www.lib.duth.gr/dl/10097293.pdf
www.rcvs.org.uk/document-library/an17-euthanasia/Advicenote17.pdf