Από την υπεύθυνη κτηνίατρο Βασιλική Α. Νταβλούρου.
Ο Ζαν (παρατσούκλι- Δρακουμέλ) είναι ένας γλυκύτατος σκύλος ηλικίας 1 έτους. Ο Ζαν ζούσε μια απόλυτα φυσιολογική ζωή και απολάμβανε την αγάπη και φροντίδα των ιδιοκτητών του.
Στις 31 Ιανουαρίου 2011, ο Ζαν παρουσιάστηκε στο ιατρείο μου με κάποια μάλλον περίεργα συμπτώματα. Μόλις είχε κάνει μερικούς εμετούς στο σπίτι μετά από ένα από αυτά τα 'απαγορευμένα' για σκύλους γεύματα!!!! Ναι, ο Ζαν είχε απολαύσει ένα καλομαγειρευμένο σπιτικό γεύμα με λίγα μικρά κοκκαλάκια!!
Η πρώτη εντύπωση ήταν σαφώς πως το γεύμα αυτό ήταν μάλλον βαρύ και η αδιαθεσία του οφειλόταν στην κακή πέψη. Όμως στην κλινική μου εξέταση διαπίστωσα κάτι πολύ πιο ανησυχητικό από αυτό που οι ιδιοκτήτες του Ζαν είχαν συμπεράνει.
Ο μικρός Ζαν είχε από κουτάβι μια μικρή ομφαλοκήλη. Η ομφαλοκήλη είναι μια μικρή κήλη (άνοιγμα) στο κοιλιακό τοίχωμα πολλών κουταβιών που εμφανίζεται εκεί ακριβώς που ήταν ο ομφάλιος λώρος κατά την εμβρυική ζωή. Στα περισσότερα κουτάβια οι κήλες αυτές είτε περνούν απαρατήρητες είτε ακόμα και όταν εντοπιστούν αφήνονται αφού στις περισσότερες περιπτώσεις δεν δημιουργούν κανένα πρόβλημα πέραν του αισθητικού. Πρόκειται για ένα μικρό φουσκωματάκι στην κοιλιά του ζώου. Συνήθως πολύ μαλακό που με ήπια πίεση υποχωρεί αφού το περιεχόμενό του είναι μόνον λίπος.
Δυστυχώς όμως σε μερικές σπάνιες περιπτώσεις, από το μικρό άνοιγμα της κήλης αυτής μπορεί να περάσει τμήμα κάποιου ενδοκοιλιακού οργάνου. Συνήθως εντέρου. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα πράγματα περιπλέκονται αφού το παγιδευμένο τμήμα του εντέρου μπορεί να υποστεί σοβαρή βλάβη έως και νέκρωση.
Όταν λοιπόν ψηλάφησα την κοιλιά του Ζαν, διαπίστωσα πως η κοίλη του είχε σκληρήνει υπερβολικά και το ζώο πονούσε. Αμέσως ενημέρωσα τους ιδιοκτήτες του ότι τα πράγματα ήταν μάλλον σοβαρά και ο Ζαν θα χρειαζόταν άμεση χειρουργική επέμβαση. Φυσικά τα νέα ήταν πολύ δυσάρεστα και δύσκολα πιστευτά αφού οι ιδιοκτήτες του ζώου ήλπιζαν πως ο εμετός οφειλόταν στο κακό γεύμα και θα περνούσε σε λίγες ώρες.
Δυστυχώς ο Ζαν επέστρεψε στο ιατρείο τις πρώτες πρωινές ώρες με αφόρητους πόνους. ¨Εγινε άμεσα εισαγωγή του ζώου και προετοιμασία του για χειρουργείο.
Κατά την διάνοιξη της κοίλης του διαπιστώθηκαν οι αρχικοί μου φόβοι. Το ζώο είχε εκδηλώσει περιεσφιγμένη ομφαλοκήλη και τμήμα του εντέρου του είχε παγιδευτεί και νεκρωθεί.
Η μόνη λύση προκειμένου να σωθεί ο μικρός Ζαν ήταν η εντερεκτομή. Δηλαδή η αποκοπή και αφαίρεση του νεκρού τμήματος του εντέρου και συρραφή του υπόλοιπου υγιούς τμήματος. Μετά από την πολύωρη επέμβαση ο μικρός Ζαν συνήλθε . Οι εβδομάδες που ακολούθησαν ήταν δύσκολες αφού το ζώο έπρεπε να παρακολουθείται στενά και να τα'ί'ζεται με πολύ προσεκτικό τρόπο προκειμένου να αποφευχθούν επιπλοκές.
Τώρα πια ο Ζαν έχει επανέλθει πλήρως στην φυσιολογική του ζωή και δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει την περιπέτειά του. Η εντυπωσιακή και δυναμική του προσωπικότητα αλλά και η αστεία και γλυκιά φατσούλα του ( εξ'ου και το παρατσούκλι!) μας κέρδισαν όλους και τώρα πια ο Ζαν είναι μια ακόμα μασκότ του ιατρείου μας!
Η ιστορία του Ζαν αποτελεί αφορμή για μια ακόμα συμβουλή σε όλους τους ιδιοκτήτες των οποίων τα ζώα έχουν κήλες. Ζητήστε από τον κτηνίατρό σας να εξετάζει και να ψηλαφεί την κήλη σε κάθε κλινική εξέταση και ακόμα να σας εξηγεί πως μόνοι σας να αναγνωρίζετε τα σημεία εκείνα που δηλώνουν πως μια κήλη έχει εκδηλώσει περίσφιξη.
Ακόμα καλύτερα αποφασίζετε την χειρουργική διόρθωση της κοίλης όταν ακόμα το ζώο είναι νεαρό και η κήλη δεν έχει επιπλακεί.