Δύο εύλογες απορίες δημιουργούνται ΠΡΩΤΕΣ στο άκουσμα οποιασδήποτε ασθένειας, είτε αφορά σκύλους είτε Ανθρώπους:
1. Ποιός είναι ο παθογόνος παράγοντας και που βρίσκεται?
2. Πως....... "κολλάει"?
Η δεύτερη έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον αφού η πρόληψη και αποφυγή οποιασδήποτε ασθένειας βασίζεται πρωτίστως στην αποφυγή των πιθανών τρόπων μετάδοσής της!!!!
Οι διάφοροι παθογόνοι/λοιμογόνοι παράγοντες ( βακτήρια-ιοί-μύκητες-παράσιτα), υπάρχουν και πολλαπλασιάζονται στη φύση είτε μόνοι τους στο άψυχο περιβάλλον (νερό, έδαφος), είτε χρησιμοποιώντας τον οργανισμό διάφορων ζώων αλλά και του Ανθρώπου ως "καταφύγιο". Ως μέσο δηλαδή για την επιβίωση και την αποφυγή θανάτους τους.
Τους οργανισμούς των ζώων που χρησιμοποιούνται ως αποθήκες από τους παθογόνους παράγοντες για την "φιλοξενεία" τους, τους ονομάζουμε "ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΞΕΝΙΣΤΕΣ" ή "ΖΩΙΚΑ ΥΠΟΔΟΧΑ" και είναι αυτοί που ΔΕΝ νοσούν (ή νοσούν υποκλινικά).
Οι λοιμογόνοι παράγοντες που εισβάλλουν σε αυτούς είναι προσαρμοσμένοι στο συγκεκριμένο ζωικό είδος (π.χ. L.canicola για το σκύλο).
Εκτός όμως από τους "φυσικούς" ξενιστές, οι λοιμογόνοι παράγοντες προσβάλλουν και άλλους οργανισμούς, στους οποίους προκαλούν νόσο αλλά και τους χρησιμοποιούν ταυτόχρονα για τη διασπορά τους στη φύση. (Ο άρρωστος από Λεπτοσπείρωση δηλαδή οργανισμός και ΝΟΣΕΙ και ΑΠΟΒΑΛΛΕΙ το μικρόβιο με το ούρο του στη φύση).
Αυτούς τους οργανισμούς που νοσούν τους ονομάζουμε "τυχαίους "ξενιστές και αυτοί είναι τα τελικά "ΘΥΜΑΤΑ". Οι λοιμογόνοι παράγοντες που τους προσβάλλουν ΔΕΝ είναι "προσαρμοσμένοι" στο συγκεκριμένο ζωικό είδος και γι'αυτό η λοίμωξη που θα προκαλέσουν είναι συνήθως βαριά . Για παράδειγμα, ο σκύλος όταν προσβληθεί από ορότυπο άλλον από τη L.canicola,(L.grippotyphosa, L.pomona), θα νοσήσει και μερικές φορές βαριά.
FIG 2. Transmission cycle of pathogenic Leptospira spp. Pathogenic leptospires are maintained in the environment by wild or domestic reservoir hosts.
Incidental hosts become infected via either direct contact with reservoir hosts or contaminated soil and surface water. Cats are probably more likely
to become infected via contact with prey due to their natural aversion to water. The role of dogs and cats as reservoir hosts requires further study
φωτογραφία δανεισμένη από:(photo from: http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/jsap.12328/pdf)
Τα τελικά θύματα της Λεπτοσπείρωσης, μολύνονται είτε ΑΜΕΣΑ είτε ΕΜΜΕΣΑ .
1.ΑΜΕΣΗ μετάδοση του μικροβίου μπορεί να συμβεί μέσω επαφής με ΜΟΛΥΣΜΕΝΑ ΟΥΡΑ ή μέσω κατανάλωσης μολυσμένων ιστών (νεκρά ποντίκια).
2.ΕΜΜΕΣΗ μετάδοση του μικροβίου μπορεί να συμβεί μέσω έκθεσης ευαίσθητων ζώων σε ΜΟΛΥΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΟΥΡΑ νερά, χώμα, λάσπες, φαγητά. Το μικρόβιο της Λεπτοσπείρωσης μπορεί να παραμείνει ζωντανό για μήνες μέσα σε μολυσμένο χώμα ή νερό. Στάσιμα νερά αποτελούν ιδανικό περιβάλλον για την επιβίωσή του.
Το μικρόβιο εισέρχεται στον οργανισμό του "θύματός" του, από τους βλεννογόνους (στόμα,μάτια, μύτη) ή το τραυματισμένο δέρμα (εκδορές, ανοιχτά τραύματα).
*Μετάδοση μπορεί να συμβεί και μέσω του πλακούντα.
Η σπουδαιότερη "αποθήκη" του μικροβίου της Λεπτοσπείρωσης στη φύση είναι τα τρωκτικά ( ποντίκια-αρουραίοι).
Η επαφή με τρωκτικά (ποντίκια, αρουραίοι) και το ούρο τους, θεωρείται η πιο σημαντική και συχνή πηγή μόλυνσης!
Πρακτικά όμως, σχεδόν όλα τα ζωικά είδη και ο Άνθρωπος μπορεί να λειτουργήσουν ως "αποθήκες" της Leptospira στη φύση.
Οι έρευνες ανά τον κόσμο πάνω στην ασθένεια έδειξαν πως ένα πλήθος περιβαλλοντικών παραγόντων παίζουν ρόλο στη διασπορά του μικροβίου: βροχές, υγρασία, θερμοκρασία περιβάλλοντος κα.
Η Λεπτοσπείρωση θεωρείται "εποχική νόσος". Τα κρούσματα δηλαδή σε ανθρώπους και ζώα έχουν "εποχικές" εξάρσεις που σχετίζονται με υψηλές βροχοπτώσεις και πλημμύρες, καθώς και υψηλές περιβαλλοντικές θερμοκρασίες (0-25 C). Έτσι, τα περισσότερα κρούσματα εμφανίζονται το Καλοκαίρι και νωρίς το Φθινόπωρο.
